Gisteravond werd de Gouden Pen uitgereikt, een prijs voor het meest succesvolle artikel dat in 2015 op Blendle heeft gestaan. En nee, die gouden pen heb ik niet gewonnen 😉 Wel stond ik op nummer 27 in de toplijst van vorig jaar. Met dit pamflet: ‘Besmeurd door de losse handjes van Jeroen Pauw‘. Ik ageerde tegen de gemakzuchtige, zelfs kwaadaardige manier waarop religie wordt behandeld in de talkshow.
Concreet ging het over deze uitzending, naar aanleiding van Bloedboek: ‘Dimitri Verhulst ontdekte gruwelijke details in het Oude Testament’. De aanmatigende toon (hoezo ‘ontdekken’?), het gebrek aan wederhoor (waar waren de theologen aan tafel?) en het lacherige, luie gesprek waar veel grote uitspraken werden gedaan (‘denk je ook niet Dimitri.. dat de wereld beter af is zonder religie?’) vroegen natuurlijk om een rellerig blog. En die kwam er.
Gouden Pen is nog niet seculier
Goed zo, het enge rapport met dat verhaal van ‘God verdwijnt uit Nederland‘ leidt er dus nog niet toe, dat de best gelezen artikelen op Blendle allemaal seculier zijn. De Gouden Pen zou zomaar nog naar ’n gristen kunnen 😉
Opvallend genoeg was mijn laatste Blendle hit, die deze week in de nieuwsbrief werd geplaatst, vergelijkbaar met het top 100 stuk over Jeroen Pauw en religie. Een grootheid, columnist Theodor Holman, columnist voor Parool, schreef een brief aan God waarin hij Gods irrelevantie en zinloosheid probeerde te betogen. Namens God stuurde ik een brief aan Theodor Holman terug.
Zegt dit iets?
Wat het succes van die twee artikelen (volgens mij zijn de genoemde blogs mijn twee meest gelezen stukken ooit) betekent? Ik denk dat het voorzichtig aan betekent, dat babyboomers uit de grachtengordel niet meer zo gemakkelijk wegkomen met kritiek op religie.
Waarom niet? Omdat christenen niet meer in een kramp schieten door kritiek in de media. Ze zijn ontkerkelijking gewend geraakt en worden mondiger, opgeruimder, in het gesprek met ‘buiten’. En aan de andere kant: de niet-gelovigen in het publiek worden ook zat van christen-bashen. Omdat geloof als cricket is voor hen: niet meer bedreigend of benauwend, maar een exotische hobby van hun buurman.
