Christenen voor Israël wil met de actie ‘Breng de Joden thuis’ zorgen dat Joden wereldwijd aliyah maken, oftewel: vanuit welk land dan ook emigreren naar het land Israël. Dankzij een documentaire die deze week door de EO werd uitgezonden krijgen we nu een inkijkje in de werkwijze van deze stichting in Oekraïne.
De hier terug te kijken documentaire volgt Koen Carlier, een christelijke Vlaming die er zijn levenswerk van heeft gemaakt om Oekraïense Joden naar Israël te brengen. Zo gaat dat in zijn werk:
Koen Carlier
In Koen Carlier treffen we een man die zich zo te zien belangeloos en devoot inzet voor zijn zaak. En de zaak van Christenen voor Israël, waarvan het bestuur regelmatig met hem overlegt, hem ondersteunt en ook naar Nederland haalt voor een conferentie.
We zien een man die een vorm van oprechte liefde heeft voor God, voor Joden en voor het land Israël. Rusteloos rijdt hij door het barre achterland van Oekraïne om daar, vaak zonder resultaat, zijn zaak te bepleiten bij etnisch Joodse bewoners van het land.
Schokkend is het dan om te zien, op welke manier Carlier dit soms doet. Autoritair, manipulatief en niet vies van een angst inboezemend leugentje hier en daar toont hij weinig respect voor de (vaak oudere) Joden en hun (Oekraïense) verhaal. Is dit nog liefde, of is dit een verbeten obsessie met een specifieke bijbelopvatting?
Christenen voor Israël: Judenfrei Europa
Met de Rassenwetten van Neurenberg legden de nazi’s precies vast, wie er niet in Duitsland hoorden vanwege hun Joodse bloed. Dat, zegt Koen Carlier tegen zijn Oekraïens-Joodse gesprekspartners, draaien wij precies om: iedereen die volgens die nazi-wetten Joods is, is het toegestaan om naar Israël te emigreren – en dat moet ook gebeuren volgens de Christenen voor Israël-man.
Koen Carlier gebruikt, kort gezegd, racistische nazi-logica en zet zich in voor één doel: een jodenvrij Europa. Dat doet hij zonder fysiek geweld en uit liefde voor Joden, in welk opzicht hij een omgekeerde spiegel van de nazi’s is. Maar les extrêmes se touchent: beider droom is een Europa, een Azië, een Amerika zonder enige Jood. Dan komt de heilsstaat, zei Hitler. Dan komt de messias, zeggen Christenen voor Israël.
Dat hij zich in zijn werk als visser ziet, en Oekraïense Joden als te vangen vissen, zullen we hier maar even nemen als een vriendelijke metafoor en niet als een ontmenselijking van dit volk.
Waarom dan?
Waarom Christenen voor Israël elke Jood naar Israël wil? Omdat er in de bijbel beloften aan Abraham (de voorvader van moslims én joden) worden gedaan. Omdat er 2600 jaar geleden bijbelse profeten waren, die de Joden beloofden dat hun toenmalige ballingschap zou worden opgeheven, en dat zij terug zouden mogen keren naar hun land. En meer ratjetoe, samengesteld uit een mix van bijbelse flarden en uit het verband gerukte actualiteiten.
Wonen alle Joden dan eenmaal in hun Beloofde Land, dan kan de messias terugkomen, maar eerst komen er nog zware tijden voor het volk. Oorlog en verdrukking enzo, aldus een voorman van Christenen voor Israël op een conferentie:
Ons wordt dan weleens verweten: ‘Dat wordt één groot Auschwitz daar, tweederde gaat worden uitgeroeid.’ Maar die loutering, dan gaat het niet om vernietiging – dan gaat het om zuivering: Ik zal hen louteren. Het is een louteringsproces dat tot een geestelijke verlossing gaat leiden.
Op dezelfde conferentie wordt opgeroepen tot gulle donaties. Liefst per bank. Christenen voor Israël is immers een Algemeen Nut Beogende Instelling, dus ‘de overheid betaalt mee’. Waarvan akte.
Wat vind jij dan, Alain?
Ik zie graag Joden in Nederland. Ik zie eigenlijk graag in elk land Joden die vreedzaam samenleven met mensen van andere culturen en religies. Ik houd niet van rassendiscriminatie, of die nou positief of negatief bedoeld is. Ik gun ieder mens een mooi bestaan in het land waar ze zich thuis voelt. Mensen overhalen tot emigratie vind ik eng.
Ik vind dat je nazisme niet met omgekeerd nazisme moet bestrijden, omdat je dan dezelfde gevaarlijke denktrant bezigt en dat altijd dreigt te leiden tot discriminatie op z’n best, uitsluiting en geweld op z’n slechtst. Rassendenken is inherent gevaarlijk. Als het antisemitisme in Europa inderdaad, zoals Koen Carlier claimt, toeneemt, moeten we aan dat feit werken – niet aan het feit, dat er Joden in Europa wonen.
Is er dan helemaal niks goed?
Oh, het is prachtig dat degenen die kiezen voor de aliyah, en dat zijn er uiteindelijk toch nog wel wat, een nieuw bestaan krijgen in het land waar ze voorouderlijke roots vieren. Zeker voor de armsten onder de Oekraïeners is het zeer welkom om van stichting-geld een nieuwe kans te krijgen.
We zien een vrouw dankbaar constateren dat ze haar zoontje eindelijk de medische hulp kan bieden die hij nodig heeft. Ontroerend! Ik gun de wereld veel stichtingen die lijdenden overal ter wereld helpen om opnieuw te beginnen, met meer geluk en een steuntje in de rug. Lijdenden van elk ‘ras’, welteverstaan – en een nieuw begin in welk land dan ook.
Om die humanitaire hulp applaudisseer ik voor Christenen voor Israël. Voor hun discriminatoire agenda vind ik echter geen goed excuus. Zelfs niet bij de profeten. Zéker niet bij de profeten.
Bron: ‘Breng de Joden thuis’, 2doc.