Kort nieuws: in de lijdenstijd is Zinvloed begraven, en wat er met Pasen uit de grond opschoot heet nu Lazarus. Nog steeds ‘op zoek naar nieuwe woorden en manieren om te geloven’ is Lazarus nu niet alleen een weblog, maar ook een tour en een cursus.
De invulling van Lazarus
Ik blijf bloggen voor Zinvloed 2.0 Lazarus, maar voortaan dus op de url lazarusmagazine.nl.
De algemene website van het platform vind je dan hier.
Als voormalig Zinvloed-medewerker en vast blogger mocht ik op de achtergrond ook wat meedenken over de mogelijkheden van het nieuwe platform. Dit schreef ik bijvoorbeeld in januari over de naam Lazarus:
Bowie gaf me met z’n afscheidslied Lazarus een aardige kapstok om mijn theologie van de komende tijd aan op te hangen: de mix tussen volkomen onserieus door de wereld dansen en doodserieus over graf en nieuw leven spreken. De mix tussen gelatenheid, cynisme, ongeduld, ongeloof, praktische beslommeringen en toch nog grootse waardering voor de persoon van Jezus.
Zie jullie daar
Zie jullie daar, dus, en we zijn benieuwd waar de reis Lazarus heen gaat voeren.
Nog even uit het manifest van Lazarus zelf:
Een God die nergens in past, maar zelfs uit je grootste wensen barst.
Een God die niet in een hemel zit te kniezen, maar nog dichter bij je is dan jijzelf.
Een God die zich niet nestelt in het pluche, maar gloeit in iedereen die we vergeten.
Een God die niet buldert van de kansels, maar danst over de klinkers.
Tenslotte uit het eerste blog dat ik voor de site mocht schrijven:
We graven naar schatten tussen het puin en vinden dan de stukjes glas-in-lood, die toch eigenlijk de kern waren. Ze scheurden het binnenvallende licht in vele kleuren uiteen tot ze verhalen vormden – verhalen die onze kinderen en grootouders in hun hart dragen. Ze vormden de ramen waardoor we vaker naar buiten hadden moeten kijken.