De christenen hebben alle goden afgeschaft, wil een atheïst weleens zeggen, maar ze stopten te vroeg. ‘Nog één god minder en jullie zijn er, jongens.’ Ik doe mee. Die ene god die we nog over hebben, waar we elke zondag voor samenkomen, mag wel een toontje lager zingen.
De god in wie we alleen maar geloven omdat we toevallig geboren werden waar we geboren werden, of beïnvloed werden door wie we beïnvloed werden. De god wiens kleuren onze t-shirts sieren, de god voor wie we juichend brullen en strijdliederen zingen, tégen de vijand. De god wiens megalomane tempels we door slaven laten bouwen.
Oh ja, die god heet Voetbal.
Eén god minder
Ik kots er eigenlijk van, van elke theoloog die op wat voor kitscherige, vergezochte of gewoon uitgekauwde manier een vergelijking maakt tussen voetbal en religie. Google mijn naam en je vindt verschillende voorbeelden. Ik beken schuld. Toch nog maar weer een volgende ronde, hier.
Want wie de Hebreeuwse Bijbel leest, gaat ook kotsen van het gezever van de profeten. Afgoden weg, afgoden weg, afgoden weg – het mantra dat doodslaat op een volk dat toch niet luistert. Maar ze gingen door, want een afgod betekent massamoord. Hak die ‘heilige’ beelden omver, voor ze jou gaan vloeren.
Het is óók de taak van een theoloog om in godsnaam te onthullen waar de verborgen, bloed vragende goden zich verschuilen, en te ontmaskeren de groteske machten die ons massaal laten knielen. Voetbal kan die schaamteloze vorm aannemen.
Verslaafd
Als de kerk faalt, zijn er media die haar fileren, zijn er lidmaatschappen die worden opgezegd, zijn er nieuwe kerken die de oude kunnen corrigeren en synodes of zelfs juridische onderzoeken die recht kunnen zetten wat krom is. De kerk heeft noch de macht, noch het inherente karakter om mensen te verslaven.
Als voetbal faalt, gebeurt er niets. FIFA-bobo’s laten zich omkopen – zelfs de leden van de ethische commissie, zoals nu uit de Panama Papers blijkt. Qatar heeft het WK 2022 gekocht. Dat is al jarenlang bekend. Qatar moet nu vóór 2022 tegen een lage prijs een aantal voetbalstadions de grond uitstampen. Daar zetten ze slaven voor in. Dat is al jarenlang bekend.
Een nieuw rapport bevestigt het: uitbuiting, ingehouden paspoorten en visa, geschonden prijsafspraken, erbarmelijke leef- en werkomstandigheden. Als Oranje zich plaatst, loopt het elftal op een verse grasmat die slechts een gemakzuchtige schaamlap vormt voor de plassen bloed van duizenden doden.
Waarom laat men het gebeuren? Omdat deze god in zijn grootsheid en onschendbaarheid veel meer macht bezit dan welke religie dan ook – aldus zijn profeet zelf. Kijkers zijn verslaafd aan het spel en nemen de mensenoffers voor lief, of krijgen het niet eens te zien, verblind door de beloften van epos, halfgoden en extase. De hogepriesters zelf zijn verslaafd aan de stromen van geld en invloed die de god hen geeft.
Eén god minder, dus, alstublieft – allemaal weg! – of geef ons die god terug die zelf liever slaaf was, dan dat hij anderen knechtte.
Ja maar…?
…Jazeker houd ik van voetbal, en had ik groot verdriet toen Oranje niet geplaatst werd voor het EK van dit jaar. Maar er zijn grenzen, niet?
…Moralist? Misschien, maar da’s dan een mooie geuzennaam voor iemand die graag wat vragen stelt bij iets als, pak ‘m beet, massale slavernij.
…Zinloos? Waarschijnlijk, of er moet eens een moedige voetbalbond zijn die deelname terugtrekt, of eens een stervoetballer met karakter die thuisblijft in 2022.
…Verder is er een petitie – Amnesty is er deze week mee aan de slag gegaan, naar aanleiding van het nieuwe rapport. Teken hier.